نوشتن لیست کارها برای مدیریت بهتر زندگی

سامان بخشی

چیزی لذت بخش تر تیک زدن یک کار انجام شده در لیست کارها (To-do list) نیست. تیک می زنید که این کار انجام شد! تمام شد و رفت پی کارش! ماموریت با موفقیت به اتمام رسید! از سوی دیگر، چه بسیار روزهایی هستند که بدون تیک زدن و انجام کار مفیدی، پشت سر گذاشته می شوند. به راستی چرا این اتفاق می افتد؟ چرا چنین روزهایی بدون انجام کار به پایان می رسند؟ جواب به «تودو لیست» (لیست کارها) بر می گردد. یک تودو لیست خوب می تواند یک ابزار راهنمای خوب برای انجام کارها باشد، در حالی که یک ستون دراز و شلوغ از کارهای انجام نشده جز شماتت کردن شما و یاداوری عدم توانایی تان برای انجام کارها، فایده دیگری ندارد. همه این تفاوت ها بستگی به این دارد که شما چگونه یک تودو لیست را «بنویسید.» پس اگر موافق باشید، در ادامه به راهنمای چگونگی نوشتن یک تودو لیست خوب بپردازیم. مهارتی که لازم است هر کسی آن را به خوبی بلد باشد.

برای شروع باید فکر کنید، تودو لیست شما یک دستورالعمل است تا رئیس درون شما را از کارگر درون تان، جدا کند. مانند یک کد برنامه نویسی، اگر این دستورالعمل و حریم های آن، واضح، مشخص و کاملا مجزا از یکدیگر باشند، آن کد را باید طلا گرفت، قاب کرد و به دیوار زد. اما اگر کد شلوغ و فاقد صفات بالا باشد، موجب نتایج ناخواسته مانند ترس، طفره رفتن، به تعویق انداختن، بی میلی و نفرت از انجام آن می شود. پس هنگام نوشتن تودو لیست موارد زیر را با دقت انجام دهید تا انجام کارهایتان آسان شود، دقیقا مثل آب خوردن.

شما رئیس و کارگر خودتان هستید

در هر لحظه ای از روز شما در یکی از حالات روبرو هستید: حالت فکر کردن (که در آن حالت یک رئیس به حساب می آید) و حالت عمل (که مانند یک کارگر آن را انجام می دهید). زمانی که یک پروژه یا کار به شما داده می شود، ابتدا به چگونگی انجام آن فکر می کنید. در این زمان شما در حالت فکر کردن / رئیس هستید. کسی که دستور می دهد. تودو لیست شما در واقع لیست دستورات آقای رییس است که بعدا توسط آقای کارگر دانه دانه انجام می شود.

زمانی که شما کلاه ریاست بر سر می گذارید، باید دستورات تان را به گونه ای بنویسید تا کارگرتان بدون اینکه لازم باشد به آنها فکر کند (و استرس فکر کردن را بکشد)، بتواند آنها را انجام دهد. فکر کردن هنگام انجام کار بسیار مشکل تر از فکر کردن زمانی است که در جایی نشسته اید و کلاه ریاست بر سر دارید. پس خارج کردن فرایند «فکر کردن هنگام انجام کار» یکی از بهترین راه ها برای اتمام و به پایان رساندن آسان، تودو لیست است.

چگونه به خودتان دستور بدهید

زمانی که قصد اضافه کردن کاری به تودو لیست دارید، توصیه های ایمنی زیر را جدی بگیرید!

فقط مواردی را در لیست قرار دهید که واقعا قابل انجام هستند

گاهی بعضی از کارها وجود دارند که اکنون زمان انجام آنها نیست. به این کارها «اهداف شرطی» گفته می شود. به عبارت دیگر به کارهایی گفته می شوند که هنوز زمان انجام آنها فرا نرسیده است. برای مثال زمانی که یک آپدیت کوچک برای وبسایت تان می آید، می توانید همان لحظه آن را اعمال کنید. اما با توجه به اینکه این کار معمولا زمان بر و مشکل است، شاید لازم نباشد هر آپدیت کوچکی را اعمال کنید. مثلا می توانید سایت را در دوره های شش ماهه آپدیت کنید.

نوشتن چنین کارهایی که اکنون نمی توانید آنها را انجام دهید و موعد انجام شان مثلا شش ماه دیگر است، در تودو لیست جز اینکه لیست شما را شلوغ کند و یک فضا از آن را اشغال کند، فایده دیگری ندارد. این موارد را در یک لیست مجزا مثلا با نام «کارهای آینده» بگذارید. پس در تودو لیستی که برای کارگر وجودتان می نویسید، فقط مواردی را قرار دهید که هم اکنون، بدون هرگونه فکری و تنها با کار فیزیکی قابل انجام هستند.

کارها را خرد کنید

نوشتن یک کار بزرگ و مبهم در لیست، مهمترین علت برای انجام ندادن آن کار است. برای مثال اگر شما در تودو لیست تان عبارت «تمیز کردن اتاق» را بنویسید، من تضمین می کنم، این کار آخرین کاری است که طرفش می روید. توجه کنید که پروژه ها، کار نیستند. پروژه مجموعه ای از کارها است. تفاوت قایل شدن بین این دو بسیار مهم است. سعی کنید به خودتان عادت بدهید تا بین این دو تفاوت قایل شوید، زیرا تودو لیست شما، لیست پروژه هایتان نیست. هرگز یک پروژه چند قسمتی مانند «تمیز کردن اتاق» را در آن وارد نکنید. پروژه را به قسمت های کوچکتر، آسان تر، قابل فهم تر و کارهایی که نیاز به فکر ندارند تقسیم کنید. مثلا تمیزکردن اتاق را به پاک کردن کابینت ها، پاره کردن و دور ریختن کاغذهای قدیمی، بسته بندی و قرار دادن کتاب های اضافه در انبار یا کتابخانه تقسیم کنید. در این زمان کارگر وجودتان به راحتی می داند که چه کند. اما زمانی که رئیس وجودتان بگوید «اتاق را تمیز کن»، کارگر وجودتان نمی داند که چه کند و این کار به راحتی قبل، قابل انجام نیست.

هرچه کاری به قسمت های کوچکتر و اتمی تقسیم شود، احتمال انجام آن بالاتر می رود. (اتم در لغت به چیزی گفته می شود که قابل تقسیم نیست.) سارک (از نویسندگان بزرگ)توصیه می کند کارها را به قسمت های پنج دقیقه ای تقسیم کنید. او نام آنها را «میکروحرکت» گذاشته است. وی می گوید: «هر یک از این میکروحرکت ها کوچک هستند و از طریق این پله های کوچک است که می توانید کارهای بزرگ زندگی تان را به انجام برسانید. من زمان و توجه زیادی روی کارهایم ندارم، بنابراین با اختراع میکروحرکت های پنج دقیقه ای راهی برای اتمام پروژه ها پیدا کرده ام. من همیشه احساس می کنم، می توانم هر کاری را در پنج دقیقه انجام دهم.»

برای تقسیم کارها به اجزای کوچک، باید قبل از نوشتن کارها در لیست، با دقت فکر کنید. در ادامه یک تودو لیست مبهم را می آوریم که به مانند یک مانع بزرگ در برابر انجام کارها قد علم می کند. سپس یک تودو لیست قابل انجام را نیز برای مقایسه کنارش می آوریم.

تودو لیست مبهم ///// تودو لیست قابل انجام

پیدا کردن یک دندان پزشک ///// ایمیل به احسان و پرسیدن اینکه پیش کدام دندان پزشک می رود

تعویض شیشه شکسته روی میز ///// اندازه گیری ابعاد میز. تلفن به شیشه سازی ....... با شماره ……. ، گفتن اندازه ها و دادن سفارش

یادگیری زبان ایتالیایی ///// جستجو و پیدا کردن یک سایت آموزش زبان ایتالیایی. ثبت نام در آن.

همان طور که می بینید، شکستن کارها به اعمال کوچک تر، یک پروژه مبهم را به چند مورد معمول در تودو لیست تبدیل می کند. مثلا جایگزین کردن شیشه شکسته روی میز شامل اندازه گیری ابعاد میز، تلفن و سفارش یک شیشه جدید، رفتن، برداشتن و آوردن آن به خانه است.

فقط روی کار بعدی تمرکز کنید

زمانی که کاری چند قسمتی (مانند جایگزین کردن شیشه یک میز) دارید، فقط کار بعدی را در داخل تودو لیست وارد کنید. زمانی که آن کار انجام شد، به لیست پروژه تان (که در یک لیست مجزا قرار دارد) مراجعه کنید و کار بعدی را از آن به تودو لیست وارد کنید. در واقع، تودو لیست شما باید در هر لحظه فقط کارهای بعدی هر یک از پروژه هایتان را داشته باشد، نه یک کار شرطی که برای انجام آن نیاز به انجام کار دیگری باشد.

تصور کنید، پشت میزتان نشسته اید. شما ۱۰ دقیقه تا قرار ملاقات تان، زمان اضافه دارید. اگر یک «تودولیست مبهم» روبروی شما باشد، آیا می توانید در همین ۱۰ دقیقه یک دندان پزشک پیدا کنید یا ایتالیایی یاد بگیرید؟ نه. اما در این زمان می توانید یک کار از «تودو لیست قابل انجام تان» به پایان برسانید. مثلا یک ایمیل به دوست تان بزنید و آدرس دندان پزشک اش را بپرسید یا یک سایت آموزش ایتالیایی پیدا کنید.

از افعال دقیق که نشان دهنده یک عمل هستند، استفاده کنید

زمانی که از کارگر وجودتان می خواهید کاری انجام دهد، به او دستور بدهید. برای مثال زمانی که می نویسید «چک کردن حساب»، یک دستور مبهم داده اید. پس دقیق دستور دهید: «به راب تلفن بزن و موجودی حساب را بپرس». توجه کنید در اینجا می توانستم به جای «تلفن بزن» از «تماس بگیر» هم استفاده کنم، اما کلمه تماس بگیر کمی ابهام دارد، تماس گرفتن به معانی تلفن زدن، اس ام اس، ایمیل یا چت می باشد. پس فعل هایتان را با حالت دستوری و به دقیق ترین شکل ممکن انتخاب کنید. اصطلاحا گفته می شود، تصور کنید یک خدمت کار جدید استخدام کرده اید و امروز اولین روز وی است. شما باید به شفاف ترین شکل ممکن دستورات خود را بدهید.

تا آنجا که امکان دارد اطلاعات بیشتر بدهید

زمانی که در حال نوشتن تودو لیست هستید، وظیفه رئیس وجودتان این است که دستورات را به ساده ترین شکل و کامل ترین توضیحات برای کارگر وجودتان بنویسد. برای مثال، اگر می خواهید یک تلفن بزنید، نام یا شماره او را نیز به تودو لیست وارد کنید. به جای «فروش اثاثیه کهنه»، بنویسید «تلفن به مرتضی برای تعیین زمان بردن وسایل کهنه به شماره ……… ». همیشه تمام اطلاعات را در لیست بنویسید، شاید در جایی امکان دسترسی به سایر اطلاعات وجود نداشته باشد. مثلا اگر در صف انتظار مطب یک دکتر نشسته باشید، مطمئنا نمی توانید «اثاثیه کهنه را بفروشید»، اما اگر شماره تلفن را در لیست نوشته باشید، مطمئنا می توانید یک تلفن بزنید. پس رئیس خوبی باشید. به کارگر وجودتان کمک کنید و تمام اطلاعات لازم برای انجام کارهایش را در اختیارش بگذارید. او را مجبور به انجام کاری که وظیفه رئیس بوده (مثلا پیدا کردن شماره تلفن) نکنید.

لیست را کوتاه نگه دارید

ما در نارنجی لیست های کوتاه را دوست داریم. هر چند این یک مطلب بلند است! همان طور که هیچ کس دوست ندارد اینباکسی با ۲۳۸۷ ایمیل ناخوانده داشته باشد، هیچ کس به یک تودو لیست بی انتها نیز علاقه ندارد. دقیقا مانند یک تونل است که روشنایی ای در ته آن دیده نمی شود. آیا مایل هستید به چنین تونلی وارد شوید؟ پس همیشه تعداد موارد تودو لیست را کمتر از ۲۰ عدد نگه دارید. (امروز صبح، تودو لیست من تنها ۱۷ مورد داشت و من خودم را شخصی کاملا پرکار و شلوغ می دانستم.) آیا به نظر شما این لیست کوتاه است؟ به خاطر داشته باشید «تودو لیست شما زباله دانی پروژه هایتان نیست» یا «مکانی برای آرزوهای آینده». تمامی مواردی که وارد آن می شوند باید در آینده بسیار نزدیک قابل انجام باشند. تودو لیست باید کوتاه باشد و انجام کل موارد آن زمان زیادی نبرد، تا در میانه انجام آن نیاز نباشد تصمیم بگیرید، انجام سریع تر کدام یک از آنها مهم تر است.

کارها را بر اساس اهمیت مرتب کنید

اگرچه تودو لیست شما ممکن است ۲۰ مورد داشته باشد، اما در واقع امروز مجبور به انجام چند مورد از آنها هستید (با فرض اینکه کارهایی مانند برخاستن از رخت خواب، دوش گرفتن، قهوه درست کردن،‌ رفتن به محل کار و… را ننوشته باشید و نباید هم بنویسید). بنابراین چند کار مهم امروز را، در بالای لیست قرار دهید. اگرچه شما باید فقط کار بعدی در هر یک از پروژه هایتان را در تودو لیست وارد کنید، اما همیشه نیم نگاهی به کار بعدی در لیست پروژه ها نیز داشته باشید.

لیست شما باید مرتب تغییر کند

اگرچه تودو لیست من فقط ۲۰ مورد دارد، اما هر روز عوض می شود. هر روز، دو تا پنج مورد از آن تیک می خورد و به جایشان دو تا پنج مورد دیگر اضافه می شود. به خاطر داشته باشید، تودو لیست شما یک نوشته است که همیشه روی آن کار می کنید، نه یک عهدنامه که به دیوار بزنید، به همه نشان دهید و به مرور خاک رویش بنشیند. زیرا تغییر نکردن این لیست به معنی عدم انجام هیچ کاری توسط شما است.

هر هفته لیست تان را بازنویسی کنید

علاوه بر اینکه کارها را بر اساس اهمیت مرتب می کنید، باید آنها را بر اساس قدمت نیز مرتب کنید. کدام مورد در لیست شما از همه قدیمی تر است؟ زمانی که کاری در لیست مدت زیادی باقی می ماند، به علت حس منفی و ممانعت ذهنی نسبت به آن، شانس انجام آن کاهش می یابد. در این هنگام، شما باید با تعیین یک جایزه این مانع را بشکنید وگرنه ممکن است تا ابد طرف آن کار نروید. البته همیشه به این هم فکر کنید که «آیا واقعا انجام این کار لازم هست!؟» (به خاطر داشته باشید! حذف کردن یک کار از تودو لیست همیشه بهتر از انجام آن است! زیرا با حذف کردن مقداری زمان و انرژی برای انجام کارهایی که واقعا باید انجام شوند و قابل حذف نیستند، ذخیره می کنید.)

مانند یک رئیس که هر چند وقت یک بار یک جلسه با کارمندان اش می گذارد، شما نیز هر پنج شنبه یا جمعه بعد از خواندن نارنجی یک جلسه ۲۰ دقیقه ای با خودتان برای مرور و بررسی تودو لیست، لیست پروژه ها و لیست آرزوهای آینده کنار بگذارید. از این زمان برای بازنویسی کارهایی که کم کم دارد مدت انجام نشدن شان طولانی می شود، استفاده کنید. موارد نامربوط را پاک کنید. مرحله بعدی کار را از لیست پروژه ها به تودو لیست انتقال دهید.

لیست تمامی کارهای انجام شده را در جایی ثبت کنید

مانند یک کارگر خوب و کاردان، باید ارزش تان را به رئیس نشان دهید. پس در یک لیست مجزا تمام کارهایی را که انجام می دهید را ثبت کنید، تا هر زمان که به آن نگاه می کنید، از کارکرد خودتان لذت ببرید. در ضمن این لیست زمانی که قصد به خاطر آوردن کاری در گذشته را دارید به کارتان می آید. از طرف دیگر لیست کارهای انجام شده یک شاخص خوب برای کارا بودن یا نبودن تودو لیست شما است. پس اگر دو روز گذشت و هنوز موردی به لیست کارهای انجام شده تان اضافه نکرده اید، حتما به تودو لیست تان مراجعه کنید و علت این مسئله را جویا شوید. شاید لازم باشد، تودو لیست را بازنویسی کنید.

تمرین بهترین آموزگار است

شاید این راهنما برای کار ساده ای چون نوشتن تودو لیست بلند به نظر برسد. اما در واقع ۹۰ درصد یک پروژه نقشه کشی، طراحی چگونگی انجام آن است، چیزی که در نظر اکثر افراد، کاری بسیار راحت و ناچیز است. مانند هر عادت خوب دیگر، تمرین بهترین راه برای آموزش «خوب برنامه ریزی کردن» است. هرچه بیشتر «هنر خلق یک تودو لیست موثر» را تمرین کنید، دفعه بعد، طرح آن برایتان سریع تر و آسان تر می شود، کارهای بیشتری تیک می خورند و هنگام خروج از محل کار آن احساس لذت بخش تمام کردن کارها را بیشتر حس می کنید. 

باور بکنید یا نه، تسلط به موارد گفته شده در این مطلب تاثیر فوق العاده ای در انجام کارها توسط شما خواهد گذاشت. برای تسلط نیاز است که آن را چندین بار مطالعه کنید و با تمرین بارها در آینده به این مقاله مراجعه کنید.

برای رسیدن به حد اعلای برنامه ریزی برای کارها حتی مطلب طولانی بالا نیز کافی نیست. پس اگر با انجام روش های بالا موفق نشدید لیست های طولانی کارهای مانده را به اتمام برسانید، کتاب های Getting Things Done و Lifehacker: The Guide to Working Smarter, Faster, and Better را امتحان بفرمایید. اکثر مطالب گفته شده در این مقاله، چکیده ای از کتاب اول هستند. اگر هم دوست دارید لیست کارهایتان را آنلاین درست کنید می توانیدسایت Remember the Milk را امتحان کنید.

وردپرس در نبرد با جوملا: کدام را انتخاب کنیم؟

ستاره ستار نژاد

بسیاری از توسعه دهندگان وب برای راه اندازی سایت ها و حتی وب اپلیکیشن ها از وردپرس یا جوملا استفاده می کنند. در کنار آن محبوبیت و سادگی این دو سیستم مدیریت محتوا سبب شده که بسیاری از تازه کارها هم در شروع، معمولا یکی از این دو را انتخاب می کنند تا سایت و وبلاگ شان را بسازند. 

اما کدام یک از این دو پلتفرم مناسب کار شما هستند؟ مزیت هر کدام بر دیگری چیست؟ این موضوع بحثی طولانی است که همیشه بین توسعه دهندگان در جریان بوده. حالا یک اینفوگرافیک به خوبی مزیت های این دو سیستم را با یکدیگر مقایسه کرده و کمک بزرگی است تا گزینه مناسب را انتخاب کنید. 

اگر به این موضوع علاقمند هستید این اینفوگرافیک را در ادامه مطلب از دست ندهید.

چگونگی برخورد و حفظ روابط دوستانه با انواع مختلف مشتری ها

ستاره ستار نژاد

به قول معروف هر کاری سختی های خودش را دارد اما شاید در مورد یک طراح و توسعه دهنده وب این سختی ها کمی متفاوت باشند. بخشی از این سختی مربوط به رابطه ای است که با مشتری ها داریم. مشتریانی که اگر با شیوه درستی با آنها برخورد نکنیم، ادامه پروژه روز به روز سخت تر خواهد شد. در این مقاله قصد داریم مشتریان را دسته بندی کنیم و راه هایی را برای ارتباط بهتر با هر یک از آنها پیشنهاد دهیم. نکات ریزی وجود دارد که اگر با تشخیص درست موقعیت آنها را رعایت کنید، احتمال موفقیت شما برای جلب رضایت مشتری و جلوگیری از ضرر و زیان بیشتر می شود.

مسابقه: چرا گنو/لینوکس را دوست دارم؟

محمد رضا حقیری

اگر خودتان را گیک لینوکس می دانید شاید بد نباشد علاقه خودتان را به این سیستم عامل اثبات کنید! سایت سیتو یک مسابقه با عنوان «چرا گنو/لینوکس را دوست دارم؟» به راه انداخته و از شما می خواهد که عشق خودتان را ثابت کنید. 

برای این کار روش های مختلفی در دسترس شما است. مانند نوشتن مطلبی در این مورد، ساخت یک ویدیو یا… که بهتر است توضیحات کامل را در صفحه مسابقه بخوانید. 

بخش خوب داستان هم جایزه آن است که یک عدد Raspberry Pi است. به همراه چند جایزه دیگر. 

فرصت شرکت در مسابقه تا ۲۰ بهمن ما است. بنابراین زمان کافی در اختیار دارید تا خوب فکر کنید چطور می توان آن بُرد (منظورمان برنده شدن نیست! بُرد الکترونیک Raspberry Piاست) دوست داشتنی را به دست آورد.

تعویض موتور برای اپرا: مهاجرت به وب کیت

رضا نیک نژاد

اگر به خاطر داشته باشید، چند هفته پیش در نردبان در مورد موتورهای مرورگرها صحبت کرده بودیم و آنجا گفتیم شرکت اپرا موتور مخصوص خودش را به نام Presto توسعه داده است. حالا خبر جدیدی امروز اعلام شده که تغییری بزرگ در این شرکت به حساب می آید. 

اپرا تصمیم گرفته دیگر به توسعه موتور Presto ادامه ندهد و سراغ موتور رندرسازی WebKit برود. 

وب کیت در حال حاضر توسط مرورگرهای مشهوری مانند کروم و سافاری استفاده می شود و می توانید ببینید که بسیاری از مرورگرهای اندروید هم با هسته وب کیت فعال هستند. 

اپرا سرانجام به این نتیجه رسیده که واقعا نیاز نیست موتور انحصاری خودش را توسعه دهد و می تواند به خوبی از قدرت وب کیت استفاده کند. 

حالا ۳۰۰ میلیون کاربر اپرا به زودی از موتور رندرسازی وب کیت استفاده می کنند و البته این خبری خوب برای توسعه دهندگان وب هم به شمار می آید. چرا که دیگر نیاز نیست کدهایشان را برای اپرا هم بهینه سازی کنند.

نگاهی کوتاه به کنترل ورژن

رضا باقرزاده

تا به حال به عنوان یک توسعه دهنده برایتان پیش آمده که نیاز به استفاده از ابزارهای کنترل ورژن داشته باشید؟ ممکن است روی پروژه ای کوچک هیچ وقت چنین نیازی به وجود نیاید. اما کمی که نرم افزار شما بزرگ و پیچیده می شود، نیازمند سیستمی برای کنترل فایل ها و تغییرات می شوید. کنترل ورژن یک سیستم است که تغییرات اعمال شده بر روی یک یا چند فایل را در طول زمان ذخیره می کند و به ما اجازه می دهد که بتوانیم به نسخه های مختلف فایل ها دست پیدا کنیم.

نکته قابل توجه این است که استفاده از سیستم های کنترل ورژن فقط مختص طراحان و برنامه نویسان نیست. بلکه هر فردی که با فایل های کامپیوتری کار می کند و آنها را تغییری میدهد، می تواند با استفاده از این سیستم ها از امکانات مفید آنها بهره مند شوند. (مترجمان، نویسندگان، خبرنگاران، ...) اینجا می خواهیم فقط یک معرفی کوتاه داشته باشیم اما این مقدمه ای است بر مطالب دیگری که آنها را به زودی در نردبان می خوانید.

موارد زیر نمونه هایی مزیت های استفاده از سیستم های کنترل ورژن می باشند: 

۱. برگرداندن یک فایل به نسخه قبل و یا حتی نسخه های قبل تر 
۲. برگرداندن تمام یک پروژه (حاوی انواع فایل ها) به نسخه و یا نسخه های پیشین 
۳. مقایسه تغییرات ایجاد شده در طول زمان 
۴. ذخیره تغییراتی که هر شخص اعمال کرده است 
۵. توانایی بازگرداندن فایل های پاک شده 
۶. کمک در عیب یابی سریع پروژه 
۷. و ده ها امکان مفید دیگر...

یکی از شیوه های معمول و فراگیر کنترل ورژن فایل ها، روشی هست که اکثر ما از آن استفاده می کنیم. ذخیره هر ورژن در یک پوشه جدید، تنها فایده این روش این است که ساده است و هرکسی می تواند آن را انجام دهد. این روش شاید برای یک فایل کوچک با تغییرات کم کارآمد و کافی باشد، اما اگر به دنبال استفاده حرفه ای از سیستم های کنترل ورژن هستید، بهتر است با یکی از جدیدترین و بهترین این سیستم ها با نام Git آشنا شوید.

تاریخچه Git

مانند بسیاری از اتفاقات بزرگ، Git بعد از یک شکست و با یک ایده خلاقانه و جنجالی بوجود آمد. پروژه هسته لینوکس که یک نرم افزار متن باز است در سال ۲۰۰۲ از یک سیستم کنترل ورژن با نام BitKeeper استفاده میکند، همه چیز به خوبی در حال پیش رفتن بود تا اینکه در سال ۲۰۰۵ روابط بین توسعه دهندگان هسته لینوکس و شرکت Bitkeeper خراب می شود، همین موضوع باعث شد که جامعه لینوکس به خصوص خالق آن Linus Torvalds با استفاده از تجربه های قبلی با Bitkeeper شروع به توسعه ابزار جدید و جایگزین کنند. برخی از هدف های سیستم جدید عبارت بود از: 

۱. سرعت بالا 
۲. طراحی ساده 
۳. پشتیبانی قوی از توسعه غیرخطی (هزاران نفر به طور موازی برروی یک پروژه کار کنند) 
۴. توانایی در پشتیبانی پروژه های بزرگ همچون هسته لینوکس (هم از لحاظ سرعت و هم از لحاظ حجم اطلاعات) 

نتیجه تلاش تیم لینوکس برای رسیدن به اهداف بالا منجر به بوجود آمدن یک سیستم کنترل ورژن جدید با نام Git شد. سیستمی که در مورد آن در آینده بیشتر صحبت می کنیم.

استفاده از یک سیستم کنترل ورژن کارآمد در پروژه های بزرگ و بخصوص پروژه هایی که به صورت تیمی توسعه پیدا می کنند یک امر مهم است. آیا شما تا به حال با مزیت ها و امکانات این سیستم ها بهره جسته اید؟ تجربه شخصی خودتان در استفاده از این سیستم ها را در بخش نظرات با ما به اشتراک بگذارید.

معرفی Sync API جدید دراپ باکس برای توسعه دهندگان موبایل

سامان بخشی

دراپ باکس از روز گذشته امکانی جدید در اختیار توسعه دهندگان اپلیکیشن های اندروید و آی او اس قرار داده که نسخه جدید Sync API این شرکت به حساب می آید. حالا توسعه دهندگان اپلیکیشن می توانند عملیات سینک کردن اطلاعات را بین اپلیکیشن شان و اکانت دراپ باکس بسیار راحت تر انجام بدهند. 

تا به حال سینک کردن فایل ها با دراپ باکس شامل فرایندهای دانلود کردن، ذخیره سازی، پیگیری تغییرات در فایل ها و… همه باید توسط توسعه دهنده نوشته می شد. اما API جدید تقریبا تمام وظایف را خودش بر عهده گرفته است. 

با این تغییر جدید، اپلیکیشن شما بسیار راحت تر با دراپ باکس در ارتباط خواهد بود و توسعه دهندگان بسیار راحت تر از گذشته می توانند ارتباطی سریع بین اپلیکیشن و دراپ باکس ایجاد کنند. 

این API از روز گذشته آماده شده و هم اکنون در دسترس شما است تا اپلیکیشن تان را با دراپ باکس پیوند بزنید. اطلاعات بیشتر را در وبلاگ دراپ باکس بخوانید.